Even lezen...

Toen ik enige tijd geleden op zoek was naar een nieuw hondje,
bleven m'n gedachten hangen op Podenco'pup Jano (nu Tequiero),
we besloten dan ook om hem te adopteren
en zo onze eerste spaanse hond in huis te halen...

De komst van Tequiero heeft me enorm veranderd,
hij was zo'n lief ventje
en ik kon het maar niet begrijpen dat mensen
zo lievekes pijn konden doen...

De liefde voor Podenco's is dan ook enorm groot geworden
en de dank en waardering voor ACE/SHIN is bij mij enorm geworden...


Door ook regelmatig rond te neuzen op de site,
kreeg ik een knagend gevoel bij Hermie,
deze meid wachtte al zo lang,
Ze zag zoveel honden toekomen in El Refugio
en ze zag er zoveel naar hun verdiende thuis vertrekken...

Hermie die enorm bang was
en nooit het gevoel van liefde kende kreeg geen kans...
Bij mij stond ze op de top en ik wou haar thuis hebben,
en haar laten voelen hoe een hond zich hoorde te voelen...


Vele mensen durven geen bange hond nemen,
velen denken dat komt nooit meer goed,
andere mensen vallen enkel voor puppy's
en andere mensen nemen er enkel de mooiste uit...
Dan zijn er mensen die er de 'lelijkste' uithalen
en zijn er mensen die er de grootste dutskes uithalen,
en zo komen ze allemaal ooit wel eens op hun verdiende plaats...

De komst van Hermie veranderde me compleet,
de liefde die ik voor haar voel en de liefde die ik van haar terug krijg
is niet te vergelijken met wat dan ook in de wereld...
Ze is gelukkig nu en leeft nu zoals een echte knuffelhond,
haar schrik voor vreemden blijft,
maar haar vertrouwen in de mens is terug
en ze geniet van alles waar ze van kan genieten...

Nu ik bleef rondneuzen op op de site,
Lillie die ook al van het begin in m'n gedachten zat,
omwille van haar verleden,had ik nog graag gehad...
Maar Flip die vond 6 honden genoeg,
dus m'n hoop op haar verminderde iets...


Nu m'n verjaardag naderde
en haar komst zou me de gelukkigste mens van de wereld maken,
Flip bleef erbij 6 is genoeg...

Ik bleef elke dag naar haar foto's kijken
en op donderdag 4 oktober was ze gereserveerd,
m'n geluk kon niet op iemand had haar op dierendag opgemerkt,
ze ging naar haar verdiende thuis gaan...

Ik was heel blij voor haar,
ze verdiende het zo,
maar ergens was ik ook ontgoocheld
dat ik m'n kans op haar geluk verkeken had...

Ik nam contact op met Carine
om te weten of ze het goed ging hebben,
Carine stelde me gerust,
ze ging naar n'n fantastiche thuis...
Ik ergens gerustgesteld, maar toch...

Op zaterdag 13 oktober,
de dag voor m'n verjaardag,kwam ze aan op zaventem,
ik wou haar naar haar thuis zien vertrekken
en we besloten naar Zaventem te gaan...
Onderweg maakten we een stop voor te drinken en gaf Flip me een brief,
daarin een klein tekstje met een Foto van Lillie,
Ze kwam bij me, hij had haar als surprise gereserveerd,
ze was m'n birthdaycadeau...
m'n emotie's waren enorm,
m'n kleine meid was opweg naar huis
en het zou nog bij me zijn ook...
iets wat ik niet had durven denken...

Toen Lillie in m'n armen was
voelde ik me de gelukkigste mens ter wereld,
ze betekend zoveel voor me,
zeker door hoe ik haar kreeg...


Lillie die nu de naam Nouka draagt is verschrikkelijk bang,
maar stapje bij stapje en met heel veel geduld en liefde komen we er wel...
de dag dat ze samen mee ons door de velden rent
en dat ze alle vertrouwen heeft in ons,
komt er en als we zover zijn,
zal ik wel al weer een ander arm dutske op het oog hebben
die net zoals Hermie en Lillie
en zovele andere hondjes
veel te lang op hun plaatske moeten wachten...

Groetjes
vicky

liefhebber voor dieren
in hart en nieren