Even lezen...

Toen ik enige tijd geleden op zoek was naar een nieuw hondje,
bleven m'n gedachten hangen op Podenco'pup Jano (nu Tequiero),
we besloten dan ook om hem te adopteren
en zo onze eerste spaanse hond in huis te halen...

De komst van Tequiero heeft me enorm veranderd,
hij was zo'n lief ventje
en ik kon het maar niet begrijpen dat mensen
zo lievekes pijn konden doen...

De liefde voor Podenco's is dan ook enorm groot geworden
en de dank en waardering voor ACE/SHIN is bij mij enorm geworden...


Door ook regelmatig rond te neuzen op de site,
kreeg ik een knagend gevoel bij Hermie,
deze meid wachtte al zo lang,
Ze zag zoveel honden toekomen in El Refugio
en ze zag er zoveel naar hun verdiende thuis vertrekken...

Hermie die enorm bang was
en nooit het gevoel van liefde kende kreeg geen kans...
Bij mij stond ze op de top en ik wou haar thuis hebben,
en haar laten voelen hoe een hond zich hoorde te voelen...


Vele mensen durven geen bange hond nemen,
velen denken dat komt nooit meer goed,
andere mensen vallen enkel voor puppy's
en andere mensen nemen er enkel de mooiste uit...
Dan zijn er mensen die er de 'lelijkste' uithalen
en zijn er mensen die er de grootste dutskes uithalen,
en zo komen ze allemaal ooit wel eens op hun verdiende plaats...

De komst van Hermie veranderde me compleet,
de liefde die ik voor haar voel en de liefde die ik van haar terug krijg
is niet te vergelijken met wat dan ook in de wereld...
Ze is gelukkig nu en leeft nu zoals een echte knuffelhond,
haar schrik voor vreemden blijft,
maar haar vertrouwen in de mens is terug
en ze geniet van alles waar ze van kan genieten...

Nu ik bleef rondneuzen op op de site,
Lillie die ook al van het begin in m'n gedachten zat,
omwille van haar verleden,had ik nog graag gehad...
Maar Flip die vond 6 honden genoeg,
dus m'n hoop op haar verminderde iets...


Nu m'n verjaardag naderde
en haar komst zou me de gelukkigste mens van de wereld maken,
Flip bleef erbij 6 is genoeg...

Ik bleef elke dag naar haar foto's kijken
en op donderdag 4 oktober was ze gereserveerd,
m'n geluk kon niet op iemand had haar op dierendag opgemerkt,
ze ging naar haar verdiende thuis gaan...

Ik was heel blij voor haar,
ze verdiende het zo,
maar ergens was ik ook ontgoocheld
dat ik m'n kans op haar geluk verkeken had...

Ik nam contact op met Carine
om te weten of ze het goed ging hebben,
Carine stelde me gerust,
ze ging naar n'n fantastiche thuis...
Ik ergens gerustgesteld, maar toch...

Op zaterdag 13 oktober,
de dag voor m'n verjaardag,kwam ze aan op zaventem,
ik wou haar naar haar thuis zien vertrekken
en we besloten naar Zaventem te gaan...
Onderweg maakten we een stop voor te drinken en gaf Flip me een brief,
daarin een klein tekstje met een Foto van Lillie,
Ze kwam bij me, hij had haar als surprise gereserveerd,
ze was m'n birthdaycadeau...
m'n emotie's waren enorm,
m'n kleine meid was opweg naar huis
en het zou nog bij me zijn ook...
iets wat ik niet had durven denken...

Toen Lillie in m'n armen was
voelde ik me de gelukkigste mens ter wereld,
ze betekend zoveel voor me,
zeker door hoe ik haar kreeg...


Lillie die nu de naam Nouka draagt is verschrikkelijk bang,
maar stapje bij stapje en met heel veel geduld en liefde komen we er wel...
de dag dat ze samen mee ons door de velden rent
en dat ze alle vertrouwen heeft in ons,
komt er en als we zover zijn,
zal ik wel al weer een ander arm dutske op het oog hebben
die net zoals Hermie en Lillie
en zovele andere hondjes
veel te lang op hun plaatske moeten wachten...

Groetjes
vicky

liefhebber voor dieren
in hart en nieren

Nouka

Elaba allemaal,

Ik ben Nouka en Ik ben een Podenco'tje van ongeveer 3 jaar,
in El Refugio had ik nog de naam Lillie,
maar we hebben hier al 3 hondjes die hun naam op 'ie' eindigen
vandaar dat ik een andere kreeg...

Ik ben een heel bang hondje die heel wat heeft meegemaakt
en m'n vertrouwen beetje kwijt ben in de de mensen,

M'n vrouwtje doet me wel geen pijn
maar het is steeds moeilijk om die eerste aanraking weer te hebben,
dus meestal kruip ik in een hoekje als m'n mensjes passeren...

Nu m'n vrouwtje laat haar niet kennen hoor,
die doet er alles voor om me te helpen
en zelf als ik bijt uit schrik
gaat ze niet van me weg of doet ze me geen pijn...
Ze gaat me alle tijd geven die ik wil hebben
en enkel lief voor me zijn...

Vrijdagnamiddag heb ik hier dan ook alles in rep en roer gezet
door van thuis weg te lopen
Ik was gewoon bang en was ervandoor...
M'n vrouwtje die in alle staten was doordat ze me miste
Ze is me de hele avond achterna gegaan
maar telkens ze dichterbij kwam was ik er als een pijl vandoor...
vrijdagnacht en zaterdag ben ik de hele tijd op den dool geweest
m'n vrouwtje was alle hoop dat ik terug kwam verloren...

's Avonds kreeg ik toch de drang om terug naar huis te keren,
Alle deuren stonden voor me openen
m'n baasje en vrouwtje zaten in de ijzige koude op me te wachten,
toen ik aan de eetpot kwam hoorde vrouwtje het
en ze sloot de deuren achter me
m'n buitenavontuur zat erop...

Nu lig ik weer veilig in het zeteltje
en gaat m'n vrouwtje me nog beter in de gaten houden
dat ik er niet nog eens vandoor kan...


Ik ben haar klein zorgenkindje en ze wil me helpen
en ze wil een leuk gezellig familiehondje van me maken
de thuis die ik nooit gehad heb en die ik nie ken
zal ze me iedere seconde van m'n leven laten voelen...
Ze wil me gelukkig en vrolijk zien
en zal altijd voor me zorgen...

pootje
Nouka

Hermie

Ik ben dus Hermie en pas sinds 28 augustus in België
ik kom net zoals Tequiero uit het "zonnige" Andalusië,
Zonnig weer is het daar wel,
maar de zuiderse mentaliteit van de mensen ginder
ligt heel ver onder nul...
De mensen van het Shin (Spaanse honden in nood),
redden ons honden daar van die gruwelijke dingen die de mensen met ons doen...

"Hermie net in België samen met Tequiero"

Ikzelf ben gevonden toen ik 2à3 jaar was en ben naar El Refugio gebracht,
daar is het veilig voor hondjes zoals ik...
Ik was heel bang van mensen,
en kende die lieve aanrakingen en die lieve woordjes niet...

Nu geniet ik mee volle teugen van alle aanrakingen die ik krijg
en van de lieve woordjes die me worden toegefluisterd
Enkel ben ik nog steeds van vreemden wat bang...
maar ook dat betert wel hoor...

Thuis geniet ik van alles wat er te beleven valt,
ik was een hondje die niets van de huiselijk sfeer afkende,
en ik kan enkel zeggen dat ik me heel goed voel
en zelf ook al uitdagingen wil aangaan om mee m'n vrouwke te spelen...

Ze zeggen van mij dat ik een hele lieve ben
en dat ze me voor geen geld uit de wereld nog willen missen...

Ikzelf wil hier ook niet meer weg hoor,
want het leven bij mensen die om je geven is
Zaaaaaaaaalig...

pootje van Hermie...

Tequiero

Ik ben dus Tequiero en m'n vrouwtje gaat hier in mijn naam al m'n streken wat vertellen, haar niet altijd geloven over wat ik allemaal doe, want die zien al onze streken op een andere manier dan wij hondjes hé... Allé veel leesplezier hé en niet vergeten regelmatig eens opnieuw te komen kijken voor te lezen wat ik nog meer het uitgespookt hé...

Vrijdag 22juni 2007 zal me zeker altijd bijblijven als de dag waarop alles voorgoed ging veranderen... het was de dag waarop m'n nieuwe leven echt begon... Ik ging voorgoed die akelige gedachten en momenten uit Spanje vergeten en ik ging m'n hondeleven vol liefde gaan starten in België... alleen wist ik het o die moment zelf nog niet...
Nu eindelijk thuis gekomen weet ik wel beter, en ik begin goed te leven en geniet met volle teugen, ik geniet soms zo erg dat ik zelf al eens de wetten tegen de andere honden begin op te stellen...
Ze hebben me ook al gezegd dat ze me nooit meer zouden willen en kunnen missen, dat ik gewoon veel te lief en schattig ben... Dat het leven dat ik nu bij hen start zal voor eeuwig zijn en vol liefde en vriendschap, want ze zien me toch zo graag (haha da bewijst m'n naam ook hé)En ze vinden dat ik hele lieve schattige puppy oogjes heb, die ik steeds weet op te zetten als ik een opmerking krijg over m'n puppystreken (zoals m'n vrouwtje da noemt) ik noem dat gewoon genieten van het leven...
Ook hoef ik me nooit alleen te voelen als m'n mensjes eens weg moeten dan heb ik nog een heleboel dierenvriendjes rond me lopen en weet nu al te zeggen dat ik het met Whisky ongelofelijk naar m'n zin heb ookal ruikt die verschrikkelijk naar die rare dieren die op de weide rondlopen... Heb hier dus verschillende vriendjes in verschillende grote's en verschillende vormen, soms wel rare vormen zelf... Zo hebben we hier hondjes, katjes, paardjes, ratjes, visjes en een schildpad...

Mee de hondjes gaat het al suer goed enkel tegen Rottweiler Spiky durf ik m'n wetten al stellen... Woody is tja iets raars als je het mij vraagt en Whisky die zal super worden om mee te gaan rennen... De katjes vinden mij gelijk maar een raar wezen en houden nog afstand van me, enkel Ziepso denkt daar anders over... De paarden dat was, tja gewoon super raar, maar m'n vrouwtje vertelt daar straks wel meer over... De ratjes daar ben ik nog nie bij te betrouwen volgens 'n vrouwtje en ik geef haar eigenlijk wel gelijk, die kleine dingen zouden me wel smaken... De visjes zijn iets waar ik nie direct aankan en die nog weinig intresse bij me opwekken...
De schildpad wa het ook mag wezen heb ik nog nie gezien...
Allé in ieder geval nog heel veel leesplezier op onze blog
en vergeet niet nu en dan m'n nieuwe streken te komen lezen hé, want m'n vrouwtje beloofde me dat ze dagelijks ging proberen om m'n dagje te beschrijven, ik ben daar nu al zeker van dat het haar niet altijd zal lukken want ik eis echt al haar enige vrije tijd op... enkel nu niet, ik lig te slapen want heb de hele dag al feest gehouden in huis...
dikke poot van Tequiero

Tequiero en Hermie

Hey,

Wij zijn de "Shin" hondjes
Tequiero en Hermie...

Wij zijn alletwee vanuit Spanje naar België gekomen en hebben na een ellendig leven in Spanje eindelijk een reuze thuis hier in waarschoot...

Op deze blog zal je dan ook
heel veel over ons tezien krijgen,
en al onze andere dierenvriendjes
zullen hier ook aan bod komen...

In ieder geval heel veel plezier hier op onze Blog...

pootjes Tequiero en Hermie...